بیایید کمی به قضاوت در مورد معماری کشورمان بپردازیم، ارزش گذاری درستی انجام بدهیم، معماری ایران در مقایسه با معماری دنیا، ببینیم که در چه سطحی قرار دارد و اینکه نقش معماران در سطح جامعه و دنیای حرفه ای چگونه تعریف شده است. اگر کمی به عقب برگردیم و دهه های ۴۰ و ۵۰ را بررسی کنیم، خواهیم دید که چگونه معماران بزرگی در فاصله کمتر از سه، چهار دهه توانسته بودند آثاری را خلق کنند که بدون اغراق تا سالیان درازی به عنوان نمادهایی از ورود مدرنیته و مواجهه آن با معماری ایران خواهند درخشید.
موارد بسیاری را می توان در عدم تداوم فکری و عملی، اندیشه های آن دوران برشمرد که بسیار حائز اهمیت بوده، هم اکنون نیز شاهد تاثیرگذاری گونه ای از اقدامات انجام گرفته در دهه های گذشته به خصوص دوران سازندگی هستیم؛ ولی این بار نمی خواهیم به گذشته بازگردیم وخلاهای فکری معماران جامعه امروز ایران را با تخطئه گذشته، ارضاء کنیم! از طرف دیگر پرداختن به آینده نیز با شرایط حاکم بر معماری ایران بیهوده به نظر می رسد! همیشه رسم بر این بوده که دغدغه گذشته را به بلندپروازی ها و شعارهای آینده گره بزنیم و از زمان و مکانی که در آن حضور داریم، بگریزیم.
براي خواندن ما بقي جمله به ادامه مطلب برويد
خريد شارژ با 5 درصد تخفيف